در باغ شهادت...باز هم بازاست

 پیکر شهید نجفی رودبارکی در حالی دفن شد که همه مسئولین گویا عجله داشتند تا زودتر بروند و متاسفانه صحنه های نه چندان زیبایی بعد از ظهر در مزار شهدای گرگان دیدیم که شان شهدا را زیر سوال برد .

محمد نجفی رودبارکی جانباز قطع نخاعی گرگانی که شب گذشته به خیل شهدا پیوست امروز صبح در گلزار شهدای امامزاده عبدالله گرگان در کنار یاران جبهه هایش تدفین شد .

تصاویر تابوت خالی کنار قبر این شهید را نشان می دهد . براستی آیا مسئولین امر نمی توانستند این تابوت را جابجا کنند و به جای خودش انتقال دهند .

محیط اطراف قبر این شهید هیچ نشانی از احترام و ادب به مقام شامخ شهدا نداشت و جای بسی تاسف داشت که این چنین از این جانباز که ۲۸ سال مشقت و سختی را تحمل کرد اما مسئولین نتوانستند چند ساعت این شهید عزیز را تحمل کنند .

از بنر و پارچه ای که نشان تسلیت یک سازمان یا نهاد باشد هیچ خبری نبود اما برخی سازمانها وقتی مدیر اداره شان از سفر راهیان نور بر می گشت این بازگشت معنوی را به ایشان تبریک می گفتند .

براستی این همه خود شیرینی برای مدیران و سازمانها وجود دارد اما همین که به شهید می رسد هیچ چیزی نمی بینیم .

از طرفی تشییع پیکر این شهید جانباز در حالی برگزار شد که اصلا کسی نفهمید که این تشییع کی و از کجا برگزار شد و خیلی از مردم ، خبرنگاران و مسئولین متوجه نشدند که ایشان شهید شده است که این هم بر می گردد به کم کاری نهاد متولی یعنی بنیاد شهید که در این سالها اصلا روابط عمومی نداشت .

به هر حال محمد نجفی رودبارکی هم با مظلومیت به خیل یاران شهیدش پیوست اما باز نکته ای مبهم در کارنامه ادامه دهندگان راه شهدا نوشته شد و میزان پایبندی برخی از مدیران و سازمان ها به ارزش ها و شهدا مشخص شد .

شهید نجفی در ۱۹ سالگی به جنگ رفت و در سال ۶۳ در جبهه مریوان بر اثر اصابت تیر مستقیم قطع نخاع شد و ۲۸ سال این رنج را تحمل کرد .

زبان حال وی در پایان زندگی اش که پر از سختی و درد کشیدن بود شاید از این شعر حکایت داشت که :

         مـا را رهـا کنید زیـن رنــج بی حسـاب        بـا قلـب پـاره پـاره و بـا سینــه ای کبــاب

             این جاهلان که دعوی ارشاد می کنند      در خرقه شان به غیر “منم” تحفه ‏اى میاب

لطفا يه سر به اينجا بزنين و بخونين